In de groeve van Oxfordshire werd het grootste gebied aan voetafdrukken van dinosauriërs ooit ontdekt in Groot-Brittannië. Ongeveer 200 enorme voetafdrukken, die 166 miljoen jaar geleden in een kalkstenen vloer zijn ontstaan, werden blootgelegd. De voetafdrukken onthullen de kruising van twee verschillende soorten dinosauriërs, de walvisachtigen en de megalodon. De langste pistes zijn 150 meter lang en kunnen nog verder worden uitgebreid, aangezien slechts een deel van de groeve is uitgegraven.
Professor Kirsty Edgar, een micropaleontoloog aan de Universiteit van Birmingham, beschreef de vindplaats als een van de meest indrukwekkende transitlocaties van dinosauriërs die hij ooit heeft gezien, vanwege de schaal en het aantal voetafdrukken. Het geeft een uniek inzicht in hoe deze enorme wezens ooit rondliepen.
De sporen werden voor het eerst opgemerkt door Gary Johnson, een werknemer bij Dewars Farm Quarry, terwijl hij een graafmachine bestuurde. Meer dan 100 wetenschappers, studenten en vrijwilligers namen deel aan de onderzoeken bij de groeve en identificeerden vijf verschillende sporen met voetafdrukken. Vier van de sporen werden toegeschreven aan sauropoden zoals de cetosaurus, terwijl de vijfde wordt aangenomen van een Megalosaurus te zijn.
Professor Richard Butler, een paleobioloog aan de Universiteit van Birmingham, merkte op dat er iets moet zijn gebeurd om de voetafdrukken te behouden. Mogelijk heeft een regenbui een lading sediment op de sporen afgezet, waardoor ze bewaard zijn gebleven in plaats van weggespoeld. Tijdens de opgraving heeft het team de paden gedetailleerd bestudeerd en meer dan 20.000 foto’s gemaakt om 3D-modellen van de afzonderlijke afdrukken te creëren.
De ontdekking van dit enorme gebied met dinosaurussporen biedt wetenschappers een unieke kans om meer te leren over het leven en gedrag van deze prehistorische wezens. Het geeft een fascinerend inzicht in het verleden en laat ons een glimp opvangen van hoe het landschap er miljoenen jaren geleden moet hebben uitgezien.
