Kan Erdogan in de tweede termijn Trump zijn geopolitieke acrobatiek voortzetten, maar voordelen plukken? Dit is de centrale kwestie van een opinieartikel georganiseerd door de Guardian. Paul Taylor maakt een overzicht van “romantiek”, evenals de “felle” misverstanden die de relatie tussen de twee mannen kenmerkten in de eerste termijn van de Amerikaanse president.
Er zijn kansen en valkuilen voor Turkije met de terugkeer van een onvoorspelbare Amerikaanse leider die minder geneigd is dan Joe Biden om Erdogan in quarantaine te houden vanwege zijn slechte staat van dienst op het gebied van mensenrechten, mediavrijheid en machtsmisbruik. Aan de andere kant kan het voor Trump moeilijk zijn om Erdogan te steunen vanwege diens vijandigheid tegen Israël en steun voor Hamas.
Er wordt gesuggereerd dat een mogelijke compromis tussen Turkije en de VS over de kwestie van de Russische S-400-raketten de weg zou kunnen vrijmaken voor betere samenwerking in Syrië. Er wordt ook gesproken over mogelijke samenwerking tussen de twee landen in de regio, ondanks eerdere geschillen over steun aan verschillende groeperingen.
Een ander belangrijk aspect van de relatie tussen Turkije en de VS is de relatie met Israël. Erdogan heeft zich sterk uitgesproken voor Hamas en het Palestijnse verzet, wat tot spanningen heeft geleid. Er wordt gespeculeerd dat Erdogan zou kunnen worden aangeboden om te bemiddelen tussen Trump en Poetin, maar sommige analisten betwijfelen of Poetin hiermee akkoord zou gaan.
Al met al zijn er dus kansen en valkuilen voor Turkije in de relatie met de VS onder de leiding van Trump. Het is afwachten hoe deze geopolitieke acrobatiek zich verder zal ontwikkelen en welke voordelen Erdogan hieruit zal weten te plukken.
