Het is een bekend gevoel: het gevoel hebben dat we letterlijk uit eten zijn geblokkeerd en nog niet kunnen vinden … een zoete ruimte met het verlangen naar iets zoets om te overwinnen met het volledige gevoel van volheid. Experts hebben dit fenomeen “Dessert maag” genoemd, die onafhankelijk opereert van onze normale maag. Een onderzoeksteam betoogt dat ze de oorzaak van het fenomeen hebben ontdekt waarbij het verlangen naar een zoete lekkernij het gevoel van verzadiging kan overwinnen dat ons normaal gesproken weerhoudt van meer eten wanneer we vol zitten.
De ontdekking kan helpen bij het ontwikkelen van meer gerichte behandelingen voor gewichtsverlies door het combineren van medicijnen die de eetlust onderdrukken met die welke de drang naar suikerhoudende voedingsmiddelen kunnen verminderen, zoals gerapporteerd door onderzoekers. Wetenschappers van het Max Planck Institute for Aging Biology hebben een muizenonderzoek uitgevoerd, waarbij ze ontdekten dat muizen die volledig verzadigd waren toch nog desserts aten. Neuronen in de hersenen bleken moleculen vrij te geven die een signaal sturen dat de maag vol is en dat er gestopt moet worden met eten, maar tegelijkertijd ook endorfinehormonen vrij te geven die een gevoel van beloning creëren.
Om hun bevindingen te verifiëren bij mensen, werden vrijwilligers betrokken bij experimenten met een suikeroplossing terwijl ze een MRI-scan ondergingen. Hetzelfde gebied van de hersenen werd geactiveerd wanneer ze de suiker probeerden. De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Science, suggereert dat bepaalde neuronen in de hersenen niet alleen verzadiging bevorderen, maar ook de drang naar suiker activeren die kan leiden tot overconsumptie.
Dit tegenstrijdige resultaat werd opgemerkt in de studie, waarbij werd opgemerkt dat dezelfde neuronen in de hersenen “twee bijna tegengestelde procedures activeren, namelijk de vermindering van de totale voedselinname door verzadiging te bevorderen en de stimulatie van suikerinname.” De evolutionaire geschiedenis suggereert dat het hebben van een mechanisme dat het verlangen naar suikerachtig voedsel activeert, onze voorouders kon helpen overleven toen voedsel schaars was, omdat suikers gemakkelijk konden worden geabsorbeerd en gemetaboliseerd als een energiereserve.
Al met al tonen deze bevindingen aan dat er meer te ontdekken valt over de complexe relatie tussen onze hersenen en ons verlangen naar suikerhoudend voedsel. Dit onderzoek opent mogelijk de deur naar nieuwe behandelingen voor gewichtsverlies en een beter begrip van ons eetgedrag.
