Toen de eerste sterren van het universum explodeerden in spectaculaire supernova’s, hebben ze mogelijk enorme hoeveelheden water vrijgegeven die het vroege universum hebben overspoeld en misschien al binnen 100 miljoen jaar na de oerknal de aanwezigheid van leven hebben mogelijk gemaakt. Deze theorie, hoewel fascinerend, staat momenteel haaks op ons begrip van de seculiere evolutie en zal moeilijk te bewijzen zijn.
Water, volgens NASA, is een van de meest voorkomende elementen in het universum. Naast de aarde hebben astronomen water gevonden op planeten, manen en kometen in ons zonnestelsel. Buiten ons zonnestelsel hebben wetenschappers water geïdentificeerd in verre exoplaneten en in enorme wolken van interstellair gas die onze Melkweg doorkruisen. Tot nu toe werd aangenomen dat al dit water zich in de loop van miljarden jaren heeft verzameld door de combinatie van waterstof en zuurstof in de harten van sterren en verspreid door supernova-explosies.
Een nieuwe studie, gepubliceerd in het arXiv pre-print archief, heeft simulaties uitgevoerd van de explosieve dood van gigantische sterren in het vroege universum. Deze sterren hadden een massa die ongeveer 200 keer groter was dan die van onze zon en de onderzoekers ontdekten dat deze explosies de omstandigheden zouden kunnen hebben gecreëerd om water te vormen.
Het water dat vrijkwam tijdens deze supernova’s zou waarschijnlijk zijn ontstaan in dichte wolken van waterstof, zuurstof en andere elementen die dienden als geboorteplaatsen van sterren. Deze concentraties van water zouden tot 30 keer hoger kunnen zijn geweest dan het water dat we tegenwoordig in de interstellaire ruimte van ons sterrenstelsel waarnemen, aldus de onderzoekers.
Deze bevindingen suggereren dat water mogelijk een essentieel ingrediënt was voor de vorming van de eerste sterrenstelsels in het universum tussen 100 en 200 miljoen jaar na de oerknal. Het idee dat water een rol speelde bij het ontstaan van leven in het jonge universum opent interessante nieuwe perspectieven op onze kennis van de kosmos. Het blijft echter een uitdaging om deze theorie te bewijzen en verder onderzoek zal nodig zijn om meer inzicht te krijgen in deze fascinerende mogelijkheid.
