Een reeks studies heeft licht geworpen op de processen die zich voordoen aan de rand van de aarde en de mechanismen waarmee onze planeet werkt. Tot op heden heeft de mensheid op geen enkele manier de innerlijke kern van de aarde bezocht, hoewel we in het collectieve onderbewustzijn de gedachte hebben dat deze sfeer in de aarde geen geheimen heeft. En toch, de aarde, de “lichtblauwe stip” waarop we leven en ademen, onthult nu iets nieuws voor wetenschappers.
Op basis van wat we weten, is de binnenste kern een solide sfeer van 1.220 kilometer die voornamelijk uit ijzer en nikkel bestaat. Het bevindt zich in het midden van onze planeet en wordt omgeven door de vloeibare buitenste kern. En zeker kan niemand van ons daar een “reis naar het centrum van de aarde” doen. “Met temperaturen variërend van 5.000 tot 6.000 graden Celsius en druk op 3,5 miljoen atmosferen, is de binnenste kern een van de meest extreme omgevingen die we kunnen zien.
De recente ontdekking van het gedrag van de interne kern, zoals weerspiegeld in een studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature Geosciences, brengt nieuwe aspecten van zijn dynamiek aan het licht, met aanzienlijke effecten die zelfs op een menselijke tijdschaal zichtbaar kunnen zijn. Hoogleraar mineralogie-petrologie aan het Department of Natural Resources and Agricultural Engineering aan de Agricultural University of Athene, Ioannis Baziotis.
Wat is het speciale onderzoek gedaan onder begeleiding van John Vidal van de Universiteit van Zuid-Californië? De heer Baziotis verduidelijkt: “Ik ben geen seismoloog, maar de resultaten van het onderzoek zijn belangrijk om te worden geëvalueerd door alle wetenschappelijke richtingen, inclusief de mineralogie en de petrologie die ik omarm. Het onderzoek van wetenschappers was gebaseerd op de analyse van seismische golven van aardbevingen-“doublets”-die plaatsvonden op de Antarctische sandwich-eilanden in de periode 1991-2023.
Seismische opnames van stations in de VS en Canada hebben veranderingen onthuld, zowel in de snelheid van rotatie als in de vorm van de interne kern. In het bijzonder vertoonden de golven die de kern kruisten dezelfde kenmerken, terwijl die die het oppervlakkig aanraakten “aanraken”, wat wijst op lokale misvormingen in de buurt van het oppervlak. Onderzoekers suggereren dat deze veranderingen waarschijnlijk te wijten zijn aan de interactie van de binnenste kern met de buitenste vloeibare kern of dichtheidsafwijkingen van de lagere mantel, hoewel de exacte oorzaak wordt onderzocht.
Vanuit geologisch oogpunt is deze ontdekking van cruciaal belang voor het begrijpen van de evolutie van de innerlijke aarde van de aarde. “De binnenste kern, die 0,5 mm per jaar groeit door de kristallisatie van ijzer uit de buitenste kern, speelt een fundamentele rol bij het creëren en behoud van het magnetische veld van de aarde. De viskeuze vervorming, dat wil zeggen het vermogen om van vorm te veranderen onder invloed van externe krachten, is gekoppeld aan zijn dynamische geodynamica – het proces geproduceerd door het magnetische veld door de overdracht van warmte van vloeibaar ijzer naar de buitenste kern.
Aldus kan deze vervorming de warmtestroom van de kern naar het oppervlak beïnvloeden, wat op zijn beurt helpt om warmte te transformeren en in de mantel te transformeren en te verspreiden, wat een sleutelfactor is in de tektonische platen en vulkanische activiteit, benadrukt de professor. Voor de petrologie-industrie roept dit onderzoek volgens de Griekse specialist vragen op over de fysieke conditie en samenstelling van de innerlijke kern.
“Hoewel de exacte chemische samenstelling of specifieke mineralogische fasen die kunnen worden beïnvloed grotendeels onbekend zijn -wijst op beperkte gegevensanalyse, suggereert vervorming dat de kern niet alleen een statische vaste massa is, maar een dynamisch systeem onder constante verandering. De interactie met de buitenste kern lijkt zijn oppervlak te verstoren, waardoor lokale afwijkingen worden veroorzaakt die kunnen worden gekoppeld aan de overdracht van warmte en materiaal naar grotere schalen,” legt de heer Baziotis uit.
Maar is er nog iets dat de wetenschappelijke gemeenschap of zelfs de alledaagse man zou willen leren? Zoals professor Ioannis Baziotis verklaart: “Het belang van viskeuze vervorming reikt verder dan de kern zelf. Het beïnvloedt indirect het aardoppervlak door zijn effect op het magnetische veld van onze planeet, die op hun beurt – onder andere – ons beschermt tegen de gevaarlijke zonnewind, het handhaven van de atmosfeer en omstandigheden die het leven ondersteunen.
Het is kenmerkend dat veranderingen in de vorm van de kern de stabiliteit van de geodynamica kunnen beïnvloeden, met mogelijke gevolgen op lange termijn, zelfs voor klimaatomstandigheden en biologische evolutie op onze planeet. Bovendien is het vermeldenswaard dat de waarnemingen van wetenschappers in hun studie geen duur hebben die zich slechts uitstrekt tot geologische tijd, maar zich op een menselijke tijdschaal ontvouwt,” merkt hij op.
Veranderingen in de rotatiesnelheid en de vorm van de binnenste kern hebben een jaarlijkse volatiliteit. Directe verbinding met waarneembare oppervlaktefenomenen, zoals aardbevingen, vereist echter verder onderzoek. Zoals meestal toevoegt door Dr. Baziotis “zou mogelijk deze studie de bevestiging kunnen zijn van wat we geloofden, omdat het een zeer significante impact zou kunnen hebben op het geologische, mineralogische, petrologische en geochemische begrip van onze planeet.”
Zoals hij eraan toevoegt: “De ontdekking van de viskeuze vervorming van de binnenste kern belicht de dynamische aard van het diepste binnenste van de aarde. Tot we op dit punt zijn, zijn we ver weg, omdat deze studie nog steeds een lage mate van discreet vermogen heeft, zoals verdere analyses van overeenkomstige aardbevingen, andere geofysische parameters en experimenten in het laboratorium onder bepaalde omstandigheden die de voorwaarden van de lagere mantel simuleren en de kern. In elk geval, volgens de analyse van de Griekse wetenschapper van de nieuwe ontdekking, is duidelijk dat de innerlijke kern van onze aarde niet solide is op de manier waarop we tot op heden hebben geloofd. Naftemporiki.gr met res-eia informatie.
