Jay Di Vance heeft in korte tijd een grote impact gehad op het Amerikaanse buitenlands beleid. Als opvolger van Kamala Harris lijkt hij een katalysator te zijn geweest voor een verandering in de dynamiek van het Witte Huis. Een voorbeeld hiervan was de ontmoeting tussen president Donald Trump en de Oekraïense president Volodimir Zelenski, die door de tussenkomst van Vance veranderde in een publieke confrontatie met ongekende stemmen en gebaren.
Tijdens de bijeenkomst in het Witte Huis nam Vance een dominante rol op zich, waarbij hij de vragen van verslaggevers over Trump’s gesprekken met de Russische president Poetin beantwoordde. Zelenski reageerde nerveus op Vance’s opmerkingen en wees hem erop dat Poetin de diplomatieke overeenkomsten met Oekraïne herhaaldelijk had geschonden. De sfeer werd steeds grimmiger en Trump mengde zich uiteindelijk in het gesprek, wat resulteerde in wat hij zelf “prachtige televisie” noemde.
Het lijkt erop dat Vance een duidelijke invloed heeft op het buitenlands beleid van de VS, met een focus op harde isolatie en een gebrek aan interesse in het lot van Oekraïne. Trump lijkt ook beïnvloed te worden door de opvattingen van de mensen met wie hij spreekt, wat kan verklaren waarom zijn houding ten opzichte van Zelenski fluctueert. Vance lijkt de rol van een adviseur te spelen die de president probeert te motiveren en zijn denkwijze te beïnvloeden.
Al met al lijkt Jay Di Vance een belangrijke speler te zijn in het buitenlands beleid van Trump en heeft hij een impact gehad op de dynamiek in het Witte Huis. Zijn observaties en interventies tijdens ontmoetingen en gesprekken hebben geleid tot verhitte discussies en confrontaties, die de koers van het Amerikaanse buitenlands beleid kunnen beïnvloeden. Het is duidelijk dat Vance een belangrijke rol speelt in de besluitvorming en communicatie van de regering-Trump op het gebied van buitenlands beleid.
