Alarmerende afmetingen nemen de niet-naleving van patiënten in hun behandeling. Artsen en apothekers verklaren dat 60% van de patiënten die de behandeling stopzetten, dit voornamelijk doen vanwege financiële problemen. Tegelijkertijd beschouwt 55% van de apothekers en 37% van de artsen de niet-naleving van patiënten in behandelingen echter als een ernstig probleem, terwijl 8,33% van de artsen het belang van het onderwerp negeert.
De bovenstaande resultaten komen uit Europese studies die zijn uitgevoerd van 2012 tot 2024 en zijn gepresenteerd door professor in de farmaceutische chemie van de afdeling Farmaceutische Chemie-Fysica en president van de afdeling apotheek van de Universiteit van Patras, Savvas St. Nikolaropoulos, tijdens zijn toespraak over “De vijfvoudige naleving van de patiënt in de behandeling en de sleutelrol van de apotheek” tijdens de 11e Panhellenic Conference of Applied Pharmaceuticals georganiseerd op 15 en 16 maart 2025 door de Thessaloniki Pharmaceutical Association (FS).
Volgens dezelfde onderzoeken geloven meer dan 70% van de artsen en apothekers dat de gezondheidssystemen ernstig worden aangetast door de niet-naleving van patiënten. Daarnaast zijn zowel artsen als apothekers het erover eens dat de instructies van artsen vaak niet begrepen worden door patiënten.
Wat betreft langdurige behandelingen, vinden 55% van de apothekers en 46% van de artsen het essentieel voor de kwaliteit van leven van de patiënt om de behandeling en de juiste instructies van de behandelend arts te volgen, terwijl 25% van de artsen gelooft dat de patiënt zelf verantwoordelijk is.
Het niet naleven van de medische instructies door patiënten kan leiden tot meer geïntensiveerde farmacotherapie, hogere behandelingskosten, complicaties in de patiënt- en artsrelatie, onjuiste diagnoses en zelfs in extreme gevallen tot onnodige behandeling en verslechtering van de ziekte of zelfs de dood, aldus Nikolaropoulos.
De factoren die de naleving van de patiënt beïnvloeden zijn volgens de Wereldgezondheidsorganisatie multifactorieel en omvatten aspecten zoals gezondheidssysteem, sociaaleconomische factoren, behandeling, individuele middelen van de patiënt en factoren die worden beïnvloed door de aandoening zelf.
Nikolaropoulos meldt dat de grootte van de niet-naleving van de instructies door patiënten zo verontrustend is dat er meer voordelen voor de wereldwijde gezondheid zullen voortkomen uit het verbeteren van de naleving van patiënten in bestaande behandelingen in plaats van het ontwikkelen van nieuwe medische behandelingen.
Om de niet-naleving aan te pakken, stelt Nikolaropoulos voor om bijwerkingen met betrekking tot therapeutische regimes te behandelen, het therapeutische regime duidelijk en eenvoudig te maken, passende examens op geschikte tijdstippen uit te voeren en een multifactorieel model te creëren dat gezondheidswerkers en stagiairs omvat. Daarnaast pleit hij voor het creëren van een onafhankelijke organisatie om de naleving van patiënten in behandelingen en kostenratio te controleren, evenals het gebruik van medische informatica, elektronische gezondheidsdossiers, telegeneeskunde en telefoon.
Het naleven van medische instructies kan leiden tot kostenbesparingen, bijvoorbeeld voor elke extra euro die wordt besteed aan een medicijn waaraan de patiënt zich houdt, kunnen de medische kosten worden verlaagd. Het is essentieel om de niet-naleving van patiënten aan te pakken om de gezondheid van de bevolking te beschermen en de kloof tussen preventie en echte problemen te verminderen.
