De afschaffing van de voormalige president Yun Suk Goli heeft diepe scheuren blootgelegd in de sociale cohesie van Zuid-Korea, met name binnen de grote christelijke gemeenschap van het land. Evangelische christenen zijn naar voren gekomen als enkele van de meest fervente aanhangers van Yun, vooral na zijn mislukte poging om de militaire wet te handhaven, zoals een econoom in een rapport heeft gemeld. Rechtse predikant John Quang-Have heeft massale bijeenkomsten georganiseerd met de slogan “Red Korea”. Aan de andere kant heeft de Nationale Raad van Kerken van Korea, een meer gematigde universele instantie, de “historische uitspraak” van het constitutionele hof verwelkomd voor het herstel van de democratie.
Het christendom speelt een belangrijke rol in de sociale en politieke geschiedenis van Zuid-Korea. Ongeveer 30% van de bevolking wordt geïdentificeerd als christen, wat vrij hoog is voor een Aziatisch land. Historisch gezien waren de protestantse kerken afgestemd op de autoritaire regimes van de Koude Oorlog, terwijl de katholieken in de jaren tachtig voorop liepen in de strijd voor democratisering. Tegenwoordig zijn de lijnen niet zo duidelijk, maar de verdeeldheid blijft intens.
In veel gevallen heeft de minderheidspositie van het christendom in Azië de invloed ervan beperkt. Maar naarmate het christelijke geloof zich terugtrekt in Europa en Noord-Amerika, verschuift het zwaartepunt van het christendom naar Azië. Afrika en Latijns-Amerika blijven belangrijke gebieden van groei, maar Azië speelt ook een steeds grotere rol. Tussen 2020 en 2025 steeg de Aziatische christelijke bevolking gemiddeld met 1,6% per jaar. Dit groeiende belang werd onderstreept door het bezoek van paus Franciscus aan Zuidoost-Azië afgelopen november.
Steeds meer leiders van de christelijke wereld komen uit Azië, zoals waargenomen door Todd Johnson van het Gordon-Conwell Theological Seminar in Boston. De Lausanne-beweging, opgericht door de Amerikaanse predikant Billy Graham, wordt nu geleid door een Koreaans-Amerikaan die sterk actief is in Japan.Recentelijk waren de hoofden van de Pinkster Wereldbroederschap en de Wereld Evangelische Alliantie respectievelijk een Maleisiër en een Filipijn. Zuid-Koreaanse zendelingen behoren tot de meest actieve ter wereld, en een Zuid-Koreaanse kardinaal, Lazaros Yu Howng-Sik, wordt zelfs genoemd als mogelijke volgende paus.
Het christendom heeft een grote invloed op het onderwijs en dus op de elites van het gebied. Bijvoorbeeld, in Japan waren 9 van de 65 post-oorlogse premiers christenen, waaronder de huidige leider Isiba Sigerou. Veel topuniversiteiten in Japan hebben christelijke wortels. In Zuid-Korea is de invloed nog intenser: ongeveer 70% van de naoorlogse presidenten waren christenen, en bijna een derde van de universiteiten in het land is ook christelijk.
De moderne christelijke gemeenschap van Zuid-Korea is extreem divers. Er is een breed spectrum van opvattingen, van uiterst rechts tot links, niet alleen in de samenleving, maar ook binnen de kerken zelf. De evangelische kerken van Zuid-Korea lopen voorop in de weerstand tegen LGBTQ+-rechten en onderhouden nauwe banden met Amerika. Deze kerken hebben een grote invloed op de Koreaanse politiek door gelovigen massaal te mobiliseren.
Kortom, de verschuiving van het christendom naar Azië is een opmerkelijke ontwikkeling die een grote impact heeft op de sociale, politieke en culturele dynamiek van de regio. Met steeds meer leiders en invloedrijke figuren die uit Azië komen, lijkt het erop dat het christendom een steeds belangrijkere rol zal spelen in de toekomst van de regio.
