Het handelsconflict tussen de Verenigde Staten en China blijft de aandacht trekken, maar er is nu bezorgdheid over een potentieel destructief wapen dat China kan inzetten: de massale verkoop van Amerikaanse staatsobligaties. Deze dreiging, ook wel bekend als de “nucleaire optie”, is al lang een punt van zorg op de wereldmarkten, maar de recente escalatie van de handelsoorlog door president Donald Trump en de bewegingen van Beijing voeden nieuwe speculaties.
Volgens officiële cijfers van januari 2025 bezit China ongeveer $ 761 miljard aan Amerikaanse schulden. Econoom Robin Brooks schat echter dat dit bedrag in werkelijkheid richting de $ 1 biljoen kan gaan als rekening wordt gehouden met anonieme posities. Een massale verkoop van deze obligaties zou de obligatiewaarde onder druk zetten, de opbrengsten doen kelderen en de leenkosten voor de Amerikaanse overheid aanzienlijk verhogen, wat de markten en de Amerikaanse openbare financiën zou schokken.
Hoewel de “nucleaire optie” angstaanjagend klinkt, zouden de kosten voor China zelf ook rampzalig zijn. Het liquideren van dergelijke grote bedragen aan Amerikaanse activa zou leiden tot een ineenstorting van de dollar, wat de waarde van andere aandelen van China zou schaden. Bovendien zou het versterken van de yuan door de verkoop van obligaties het concurrentievermogen van de Chinese export beïnvloeden, iets wat Beijing op dit moment probeert te vermijden vanwege de teruglopende binnenlandse groei.
Er zijn echter aanwijzingen dat China misschien toch overweegt om deze dreiging te gebruiken. Tijdens de escalatie van de handelsoorlog nam het rendement op Amerikaanse staatsobligaties sterk toe, wat kan duiden op stille bewegingen van China op de obligatiemarkt. Daarnaast is China ook een van de grootste buitenlandse houders van hypotheekeffecten (MBS), en het verminderen van hun blootstelling aan deze titels zou de Amerikaanse onroerendgoedmarkt en economische groei kunnen beïnvloeden.
De waarheid is dat de dreiging van de “nucleaire optie” niet zozeer ligt in de daadwerkelijke uitvoering ervan, maar in de constante creatie van onzekerheid. China kan de wereldmarkt wellicht niet volledig op zijn kop zetten, maar alleen al het idee dat ze deze optie hebben, kan voldoende zijn om de VS onder economische en politieke druk te houden. De kosten van lenen voor de VS, die de basis vormen van het wereldwijde financiële systeem, zijn nu het nieuwe front in dit geopolitieke conflict. China houdt de sleutels in handen en kan op elk moment de trekker overhalen – of op zijn minst de dreiging laten hangen.
