De 48-jarige vrouw uit Thessaloniki, mevrouw Zena Veda, heeft eindelijk het langverwachte moment beleefd waar ze al zo lang op had gewacht. Ze ontving een hoornvlies transplantatie van een acht maanden oude baby die overleed aan een hartaanval in Athene. Mevrouw Veda sprak vol emotie over de lange vijf jaar durende strijd die ze heeft gevoerd, samen met het medische team van het ziekenhuis. Het begon allemaal toen ze merkte dat ze moeite had met zien en de artsen inschakelde voor hulp.
Na een eerste succesvolle transplantatie aan haar rechteroog, onderging mevrouw Veda nu een operatie aan haar linkeroog. Ze beschreef de operaties als moeilijk, maar was erg blij en opgewonden omdat ze wist dat het haar zicht zou verbeteren. De operatie was stressvol voor haar, aangezien ze speciaal was en wilde dat alles goed zou verlopen. Ze uitte haar diepe dankbaarheid jegens de familie van de jonge donor en benadrukte het belang van orgaandonatie.
Mevrouw Veda bedankte alle artsen in het Papageorgiou-ziekenhuis en deelde haar dagelijkse strijd met haar zichtproblemen. Ze moest zelfs veranderen van werkplek vanwege haar aandoening. Ondanks de moeilijkheden benadrukte ze het belang van vechtlust en doorzettingsvermogen in het leven. Ze sprak haar wens uit om in contact te komen met de familie van de baby donor, en beloofde goed voor zijn oog te zullen zorgen.
Dankzij de hoornvliesdonatie van de baby kon de succesvolle transplantatie plaatsvinden in het Papageorgiou-ziekenhuis in Thessaloniki. De directeur van de oogheelkunde in het ziekenhuis, Nikolaos Ziakas, sprak optimistisch over de operatie en voorspelde een verbetering in de kwaliteit van leven voor mevrouw Veda. Hij liet weten dat ze naar verwachting snel uit het ziekenhuis zou worden ontslagen.
Het verhaal van mevrouw Veda benadrukt het belang van orgaandonatie en de impact die het kan hebben op het leven van mensen die het nodig hebben. Haar oprechte dankbaarheid en vastberadenheid om te vechten voor een beter leven inspireren anderen om nooit op te geven, zelfs in de moeilijkste tijden. Het is een verhaal van hoop, dankbaarheid en de kracht van menselijke verbondenheid.
