Stedelijk geluid, zoals autoverkeer, vliegtuigen, constructies en meer. Het is gebleken dat het verschillende soorten problemen in het dierenrijk veroorzaakt. Het bleek dat sommige spinnen weefsels weven die bestaan uit een “geluiddichte” om geluidsvervuiling te voorkomen.
Het is een gegeven dat mensen niet veel soorten grond- en zeedieren toestaan informatie te verzenden en te ontvangen, evenals om prooi of roofdieren waar te nemen, waardoor ernstige levensproblemen en onmiddellijke overlevingsrisico’s zijn. Hoewel verschillende studies hebben gedocumenteerd hoe dit geluid dieren beïnvloedt, is er weinig onderzoek gedaan naar hoe ze zich aanpassen aan geluidsvervuiling.
Een studie gepubliceerd in het tijdschrift De huidige biologie suggereert dat spinnen opzettelijk hun web anders kunnen weven om omringende ruis te beheren en kritische sensorische informatie te kunnen ontvangen. “Een van de meest interessante dingen die we hebben gevonden, is dat stedelijke en landelijke spinnen anders reageren wanneer ze in een luidruchtige omgeving worden geplaatst”, zei Dr. Brandi Pesman van de School of Organic Sciences aan de Universiteit van Nebraska-Linkoln, een lid van het onderzoeksteam.
Onderzoekers vermoeden dat de eerdere blootstelling van een spin aan omgevingsgeluid in combinatie met genkenmerken de flexibiliteit vormt bij het maken van weefsel. “Dit betekent dat spinnen met verschillende geluidservaringen het hebben ervaren of hun ouders deze ervaringen hebben doorgegeven aan toekomstige generaties en anders reageren,” zegt Pesman.
De ontdekking
Onderzoekers zijn van mening dat spinnen die in stedelijke gebieden wonen hun weefsels gebruiken om te klinken door antropogene ruis, die de neiging heeft het frequentiebereik te overlappen dat ze gebruiken voor communicatie. Om de theorie te testen, verzamelden wetenschappers 60 spinnen die weefsels uit stedelijke en plattelandsgebieden weven en deze blootgesteld aan rustig of in luid trillingsgeluid terwijl ze vier nachten weefsels wegen.
Vervolgens pasten ze verschillende trillingsstimuli toe om te waarderen hoe het geluid naar elk van deze weefsels reisde. Uit de studie bleek dat spinnen uit stedelijke gebieden, die onder constant geluid leefden, weefsels maakten die hun omgeving kalmeerden, waarschijnlijk als een middel om overmatige stimulatie te voorkomen.
De spinnen van het platteland leken daarentegen weefsels te maken die inkomende trillingen versterkten met een bepaalde frequentie die kunnen reageren op significante milieu-elementen. “De spinnen van het platteland zijn niet gebruikelijk in zoveel lawaai in hun omgeving. Wanneer het plotseling veel lawaai klinkt, kunnen ze proberen ‘de spanning te verhogen’ in hun weefsels of te versterken wat er naar sommige signalen over het lawaai komt luisteren,” legt Pesman uit.
De resultaten van de studie benadrukken een zeer geavanceerd middel om milieugeluid te behandelen. In toekomstige studies hopen wetenschappers precies te begrijpen hoe spinnen de eigenschappen van geluidstransmissie veranderen. Naftemporiki.gr.
