Een tandarts in Londen beweert een verborgen detail te hebben geïdentificeerd in het beroemde ontwerp van Leonardo Da Vinci met de Vitruviaanse man, die een element onthult dat het vlaggenschipwerk van kunst verbindt met het menselijk lichaam en de natuur. De ontdekking, beschreven in het Journal of “Mathematics and the Arts”, onthult hoe de legendarische Italiaanse Polymantis perfect de menselijke vorm van de Vitruviaanse man in een cirkel en een vierkant plaatste.
Een gelijkzijdige driehoek “verborgen in het openbaar beeld” in de aantekeningen van Leonardo zou een indicatie kunnen zijn van de constructiemethode, die de basis legde voor de analoge selectie van de tekening, zegt Rory Mac Sini, een tandarts en auteur van de studie. “De driehoek is tussen de voeten van de man in het kunstwerk en is niet alleen een willekeurige vorm. Deze figuur past bij een moderne anatomie, bekend als de” Bonwill Triangle “, wat verklaart hoe menselijke kaken op de meest effectieve manier werken”, zegt Dr. Swin.
De fantastische gelijkzijdige driehoek wordt gevormd door de centra van de punten te verbinden waar de onderkaak is aangesloten op de schedel en het gemiddelde punt van de centrale snijders van de onderkaak. De lengte van elke kant van Bonwil’s driehoek is over het algemeen gelijk aan de meeste mensen en wordt in de tandheelkunde gebruikt om de anatomie- en kaakmechanica te begrijpen en te analyseren.
Deze maatregel helpt bij het ontwerpen van analoge kunstgebitten en plaats ze om de beet goed uit te lijnen. Het gebruik van een dergelijke driehoek in de kunst van Leonardo suggereert dat de Italiaanse Polymis waarschijnlijk dit ideale ontwerp van de menselijke lichaam eeuwenlang begrepen vóór de moderne wetenschap, Dr. Swin.
Het gebruik van een dergelijke gelijkzijdige driehoek in het Vitruvius-ontwerp helpt bij het produceren van een bepaalde verhouding – 1,64 – tussen de grootte van het vierkant en de cirkel in het kunstwerk. Deze verhouding is bijna identiek aan een speciaal ontwerpnummer, 1.633, die vaak in de natuur voorkomt voor de constructie van de meest effectieve structuren, zoals de individuele structuur van supermachtige kristallen, en de strakste manier om ballen in te pakken, zoals stapelen van sinaasappels in de supermarkt.
De systematische constructie van Leonardo levert een verhouding van 1,64 tot 1,65 tussen de zijkant van het plein en de straal van de cirkel, die past bij zowel de gepubliceerde metingen van het oorspronkelijke ontwerp als de 1,633 tetrahedrale ratio in optimale ruimtelijke bepalingen.
