Astronomen hebben onlangs een indrukwekkende ontdekking gedaan met behulp van de James Webb Space Telescope en terrestrische telescopen van Alma. In een ver sterrenstelsel genaamd NGC 3627 hebben ze een gigantisch kosmisch ‘spoor van condensatie’ waargenomen, bestaande uit gas en stof dat hoogstwaarschijnlijk is ontstaan door de passage van zwarte gaten en andere objecten. Dit fenomeen is het duidelijkst zichtbaar en grootste ooit gevonden, met een lengte van ongeveer 20.000 lichtjaar en een breedte van slechts 650 lichtjaar.
Het spoor werd geïdentificeerd tijdens data-analyse door het Phangs-project, dat gebruikmaakt van telescopen zoals de James Webb Space Telescope en de Atacama Large Millimeter/Submillimeter Array. Uit de gegevens blijkt dat het spoor stofdeeltjes en koolmonoxide bevat, en dat het zich onderscheidt van de spiraalarmen van het sterrenstelsel. Volgens het theoretische model van de onderzoekers is dit spoor waarschijnlijk gecreëerd door de passage van een enorm zwart gat door de schijf van de Melkweg, waarbij gassen werden verdrongen en sporen van zijn baan werden achtergelaten.
Onderzoekers schatten dat het object dat dit spoor heeft achtergelaten een massa had van ongeveer 10 miljoen zonnen en zich met een snelheid van 300 kilometer per seconde voortbewoog. Het spoor zou ongeveer 20 miljoen jaar geleden zijn gevormd, wat relatief recent is op kosmische schaal. Hoewel het waarschijnlijk is dat het om een enorm zwart gat gaat, sluiten de onderzoekers het geval van de kern van een dwergstelsel niet uit.
Verdere observaties met Alma of toekomstig dieper visueel onderzoek zouden mogelijk het ruimtelichaam kunnen onthullen dat dit kosmische spoor van condensatie heeft veroorzaakt. Het begrijpen van de evolutie en frequentie van deze verschijnselen kan veel leren over de populatie van enorme donkere objecten die galactische schijven doorkruisen. Deze ontdekking opent nieuwe perspectieven voor ons begrip van het universum en de processen die daarin plaatsvinden.
