Wetenschappers hebben recentelijk ontdekt hoe ze biologisch afbreekbare kunststoffen kunnen maken uit melkeiwitten, zetmeel en nanoklei. Deze innovatieve materialen breken snel af in de bodem, waardoor ze milieuvriendelijker zijn dan traditionele kunststoffen.
Met de groeiende bezorgdheid over milieuschade en gezondheidsrisico’s voor de mens, is er een toenemende druk om duurzame alternatieven voor kunststoffen te ontwikkelen. Onderzoekers aan de Flinders University in Zuid-Australië hebben actieve onderzoeksprogramma’s opgezet om biologisch afbreekbare kunststoffen te produceren.
In een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift Polymers beschrijven onderzoekers hoe ze dunne biologisch afbreekbare films hebben gemaakt door calciumcaseïnaat, een eiwit afgeleid van melk, te combineren met gemodificeerd zetmeel en bentoniet-nanoklei. Door glycerine en polyvinylalcohol toe te voegen, konden ze de sterkte en flexibiliteit van het materiaal verbeteren.
Uit biologische afbreekbaarheidstests bleek dat deze films binnen ongeveer 13 weken volledig zouden oplossen in normale bodemomstandigheden. Bovendien toonden microbiologische tests aan dat de toxiciteit van de films binnen aanvaardbare grenzen bleef voor biologisch afbreekbare materialen.
Professor Youhong Tang, een onderzoeker op het gebied van nanomaterialen aan de Flinders University, benadrukt het belang van het vinden van duurzame oplossingen voor voedselverpakkingen en ander gebruik van plastic. Het verminderen van plasticvervuiling is essentieel om de groeiende milieuproblemen aan te pakken.
Het onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met Colombiaanse onderzoekers die experimenteerden met nieuwe polymeren bij de Nanomechanics Research Group in Bogotá. Door natuurlijke en overvloedige ingrediënten te gebruiken, zoals melkeiwitten, zetmeel en nanoklei, hopen de onderzoekers een duurzaam alternatief te bieden voor traditionele kunststoffen.
Het vinden van biologisch afbreekbare polymeeralternatieven is een cruciale stap in de strijd tegen plasticvervuiling en het behoud van natuurlijke hulpbronnen. Door samen te werken en innovatieve materialen te ontwikkelen, kunnen wetenschappers bijdragen aan een schonere en duurzamere toekomst voor onze planeet.





























































