De grote desinvestering: hoe Trump werd omgezet van “gokken” van miljardairs in “precaire activa”
Ze zagen hem ooit als een investeringswedstrijd. Nu worden ze behandeld als een precaire troef. Miljardairs die Donald Trump steunden met hun kapitaal, zakelijke relaties en hun publieke imago, gaan nu weg. Zijn nieuwe aankondigingen voor massale taken in bijna alle import zetten markten om in gebieden van onrust, brengen spoken van inflatie terug en plaatsen de kaart de mogelijkheid van een recessie. De “Trump Investment” verliest steun – en deze keer, niet van de oppositie, maar door zijn eigen kapitaal.
De Bill Akman, Administrator van de miljardair hedgefonds en een voormalige Trump-supporter waarschuwden dat deze taken kunnen leiden tot een “economische nucleaire winter”. In een functie op sociale media riep hij de president op om een 90-daagse bevriezing van tarieven te onderzoeken om onderhandelingen toe te staan, en benadrukte dat een uitgebreid handelsconflict de bedrijfsinvesteringen zou kunnen verminderen en de reputatie van de Verenigde Staten zou kunnen schaden.
De Jamie Dimon, CEO van JPMorgan Chase, uitte ook zijn bezorgdheid over de impact van tarieven op de economie. In zijn jaarlijkse brief aan aandeelhouders zei hij dat taken de wereldwijde economische allianties van Amerika zouden kunnen verzwakken en een negatieve invloed hebben op het vertrouwen van beleggers.
Zelfs Musk, een topman van de Trump-regering, betwistte de handelsfilosofie van de regering publiekelijk en bekritiseerde het gebrek aan praktische financiële ervaring van Trump’s tophandelsadviseur, Peter Navarro. Musk stelde de oprichting van de vrijhandelszone tussen de VS en de EU voor als alternatief. Wrok is niet beperkt tot de financiële sector. De Ken Griffin, CEO van Citadel, uitte zijn bezorgdheid dat plichten de economische groei kunnen vertragen en het concurrentievermogen van Amerikaanse bedrijven kunnen verminderen. Ondanks zijn eerdere steun voor Trump, verzet Griffin zich tegen een deel van zijn beleid en wijst op het risico van het vergroten van de Amerikaanse tekort.
Het takenbeleid van Trump heeft ook een kloof veroorzaakt binnen de Republikeinse Partij. Voormalige leiders zoals Mitch McConnell en grote donateurs, zoals Art Pope, hebben gewaarschuwd voor de negatieve effecten op consumenten en Amerikaanse gezinnen. Sommige Republikeinse senatoren hebben wetgeving voorgesteld om de macht van de president te beperken om plichten op te leggen, wat de toenemende interne oppositie onderstreept.
De investeringselite die Trump ooit een “deal maker” met zijn haaieninstinct zag, behandelt hem nu als een onzekere factor – een politicus die de wereldketen met een tweet kan schudden. De breuk is niet ideologisch; het is koud rekenkunde. De spreadsheets zeggen niet langer “Trump”. De miljardairs keren hem niet de rug toe omdat hij extremer werd, maar omdat hij … onrendabel werd. En zoals elke belegger weet, wanneer de activa brandt, kom je er vanaf. Zelfs als je het ooit een “redder” noemde.
