Het verhaal van de SS begon met de oprichting van de organisatie in 1925 door Julius Shreks, een mislukte acteur die door Hitler werd belast met het opzetten van een team van toegewijde en meedogenloze krijgers. De SS werd opgericht als een militaire “squadron” die bekend werd onder de naam Schutzstaffel. De eerste leden kwamen voort uit de Sturmabteilung (SA) en waren al actief als Hitler’s persoonlijke bewakers.
De rol van Heinrich Himmler, die in 1929 aan het hoofd van de SS kwam te staan, bleek cruciaal te zijn voor de organisatie. Onder zijn leiding groeide de SS snel, van slechts 280 leden naar 50.000 in slechts drie jaar tijd. Himmler slaagde erin om de SS te transformeren tot de meest extreme en racistische organisatie van het naziregime.
De leden van de SS legden een eed af van “object tegen de dood” aan Hitler en waren bereid om zijn bevelen op te volgen, zelfs als dit betekende het uitvoeren van gruwelijke misdaden. Onder Himmler begonnen de SS-leden concentratiekampen te ontwerpen en te exploiteren, waar ze interne vijanden neutraliseerden en dissidenten onderdrukten.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde de SS een prominente rol aan het front en stond ze aan de voorhoede van het Duitse leger. In de beruchte “Pozen’s Speeches” van 1943 sprak Himmler openlijk over de “uitroeiing van het Joodse volk” en prees hij de leden van de SS voor hun daden.
Historicus Bastian Hein benadrukt dat de leidinggevenden van de SS geen opportunisten waren, maar “gelovende daders” die volledig waren toegewijd aan de ideologie van het nazisme en bereid waren om alles te doen om de “vitale ruimte” van de Duitsers te verdedigen en de Joden uit te roeien.
De SS werd uiteindelijk geïdentificeerd met enkele van de ergste misdaden van het nazisme, waaronder de Holocaust. Haar rol in de geschiedenis zal voor altijd worden herinnerd als een duistere periode van geweld en onderdrukking.
