Op 11 maart 2025 verspreidde Rubio in een vergaderruimte in een hotel in Jeddah een grote kaart van Oekraïne op tafel. De kaart toonde de conflictlijn tussen de Oekraïense en Russische troepen. Na drie jaar van oorlog, waarin Zelenski had gezworen dat de Oekraïense troepen zouden vechten om hun gestolen land terug te krijgen, leek er een kritiek moment te zijn aangebroken. Voor de eerste keer leek Zelenski, via zijn medewerkers, bereid te zijn om twintig procent van het grondgebied van Oekraïne op te geven.
De adviseurs van Trump adviseerden dat de Oekraïners nu in een lastige positie verkeerden. Tijdens een cruciaal moment in de onderhandelingen tussen de VS en Kiev over een vredesplan, stelde Rubio de vraag aan de Oekraïners: “Wat moet je gegeven worden om als land te overleven?” De Oekraïners stemden in met een onmiddellijk algemeen staakt-het-vuren van dertig dagen, zoals gevraagd door Trump.
Terwijl het Oekraïense team ongemakkelijk naar de kaart keek, deelde Mike Waltz een donkerblauwe stift uit aan de Oekraïense minister van Defensie, Rustem Umerov, met het bevel “Begin met tekenen”. Umerov tekende de noordelijke grenzen van Oekraïne met Rusland en Wit-Rusland, en markeerde de frontlinie in verschillende regio’s.
De kwestie van de Krim, die in 2014 door Rusland was geannexeerd, bleef een van de meest pijnlijke onderwerpen voor de Oekraïners. Ondanks de Russische propaganda, bleven de Oekraïners vasthouden aan het feit dat de Krim Oekraïens was. Ondanks de moeilijke beslissingen en concessies die moesten worden gedaan, bleven de Oekraïners vastberaden om de eenheid van hun land te behouden.
Het tekenen van de kaart leidde tot het bevel van president Trump om de militaire hulp aan Kiev te hervatten. Er werden basiscontouren van een mogelijke overeenkomst geschetst, waarbij Oekraïne grondgebied zou afstaan langs de aangegeven lijn, lid zou kunnen worden van de Europese Unie, maar het NAVO-lidmaatschap bevroren zou worden. De kerncentrale van Zaporizja zou onder Amerikaans of internationaal toezicht komen, terwijl de VS Rusland zou vragen het schiereiland Kinburn terug te geven.
Uiteindelijk lag de bal in het kamp van de Russen. Als Poetin weigerde mee te werken, zou hij een probleem met Trump krijgen. De onderhandelingen en concessies die werden gedaan, weerspiegelden de complexiteit en de gevoeligheid van de situatie in Oekraïne op dat moment.
