Sinds de zomer van 2024 heeft Oekraïne ongeveer 20 F-16 jachtvliegtuigen uit de NAVO-reserves gekregen om in de lucht te worden ingezet. Deze F-16’s spelen echter een beperkte rol in de oorlog, voornamelijk vanwege hun verouderde staat en het feit dat ze niet kunnen concurreren met de Russische vliegtuigen die de lucht domineren. De F-16’s die aan Oekraïne zijn geleverd, zijn voornamelijk oudere modellen uit de jaren zeventig en tachtig, die niet voldoen aan de technologische normen van de nieuwste F-16-versies die door NAVO-lidstaten worden gebruikt.
De vergelijking tussen de Oekraïense F-16’s en de Russische SU-35’s onthult significante technische verschillen die de strijdcapaciteit beïnvloeden. Zo hebben de SU-35’s bijvoorbeeld een veel groter bereik met hun radar, waardoor ze doelen tot 400 kilometer afstand kunnen detecteren, terwijl de F-16’s van Oekraïne slechts een bereik van ongeveer 150 kilometer hebben.
Een ander kritiek punt is het gebrek aan netwerkcapaciteit van de Oekraïense F-16’s, aangezien ze geen toegang hebben tot de NAVO Link-16-gegevensservice. Dit beperkt hun netwerkmogelijkheden en de VS weigeren deze technologie te delen uit angst dat deze in handen van de Russen zou vallen.
De frustratie van de Oekraïense luchtmacht over de beperkingen van de F-16’s is duidelijk, aangezien deze toestellen niet verfijnd genoeg zijn om te kunnen concurreren met de geavanceerde Russische vliegtuigen. Ondanks deze technische beperkingen worden de F-16’s voornamelijk ingezet voor luchtverdediging diep in het Oekraïense luchtruim, terwijl confrontaties met Russische vliegtuigen en aanvallen op terrestrische doelen worden vermeden.
Als alternatief voor de F-16’s is Oekraïne steeds meer gaan vertrouwen op Franse Mirage 2000-jachtvliegtuigen. Deze Mirage 2000’s vormen momenteel een belangrijk onderdeel van de Oekraïense luchtmacht en worden ingezet naast de beperkte F-16’s. Het is duidelijk dat de technologische beperkingen van de F-16’s die aan Oekraïne zijn geleverd, de operationele capaciteit van het Oekraïense luchtmacht beïnvloeden en dat er behoefte is aan verdere ondersteuning en modernisering om effectief te kunnen concurreren met de Russische luchtmacht.
