” Ze doelen hiermee op het feit dat ze zelfvoorzienend zijn in hun voedselvoorziening en onderwijs, maar ook dat ze geen luxe zoals elektriciteit en stromend water hebben. Alles wat ze hebben, halen ze uit de natuur en uit hun eigen inspanningen.
Ze leven van wat het bos hen te bieden heeft en verbouwen ook hun eigen groenten. De kinderen helpen mee met het verzorgen van de dieren en het onderhouden van de moestuin. Ook krijgen ze thuis les van hun ouders, die hen onderwijzen in de natuur en alles wat daarbij komt kijken. Dit is een compleet andere manier van leven dan de meeste kinderen gewend zijn, maar de Paynes geloven dat het hun kinderen waardevolle lessen leert.
Twijfels over de toekomst
Maar ondanks de rust en de vrijheid die het zelfvoorzienende leven met zich meebrengt, twijfelen Maria en Nik soms. Ze vragen zich af of ze het wel goed doen voor hun kinderen. Of ze ze niet te veel afsluiten van de buitenwereld en of ze ze niet iets essentieels ontzeggen. Het is een dilemma waar veel ouders die een alternatieve levensstijl hebben mee te maken krijgen. Ze willen het beste voor hun kinderen, maar weten niet altijd zeker of wat ze doen wel de juiste keuze is.
De documentaire laat zien hoe de kinderen opgroeien in deze bijzondere omgeving en hoe ze omgaan met de keuzes die hun ouders voor hen maken. Het is een boeiend en confronterend verhaal over de zoektocht naar een ander soort leven, en de twijfels die daarbij komen kijken.
Conclusie
Het leven van het gezin Payne is een inspirerend voorbeeld van hoe het ook kan. Ze laten zien dat je niet per se vast hoeft te zitten in de ratrace van de moderne maatschappij, maar dat er ook andere manieren zijn om te leven. Tegelijkertijd laten ze ook de twijfels en dilemma’s zien die gepaard gaan met deze keuze. Het is een interessante en leerzame documentaire die het kijken zeker waard is.
Benieuwd geworden naar het leven van de familie Payne? Kijk dan de documentaire A New Kind of Wilderness op NPO Start en vorm je eigen mening over dit bijzondere gezin.
Het gezin Payne leeft een totaal zelfvoorzienend leven, maar twijfelt of dit de juiste keuze is voor hun kinderen. De documentaire “We bepalen ons eigen leven” laat zien hoe het gezin omgaat met deze twijfels. Het verhaal begint met het overlijden van moeder Maria, die op jonge leeftijd aan kanker is gestorven. Haar afwezigheid laat een grote leegte achter in het gezin, vooral bij dochter Freja die haar moeder erg mist.
Vader Nik staat voor de zware taak om het gezin zelfvoorzienend te houden, terwijl hij tegelijkertijd worstelt met de vraag of hij het leven van zijn kinderen niet verpest. De kinderen zijn gewend aan een leven zonder school en brengen veel tijd door in de natuur. Dit roept vragen op bij tiener Freja, die zich afvraagt waarom zij niet gewoon naar school kunnen gaan zoals andere kinderen.
Nik probeert zijn kinderen een andere manier van leven bij te brengen, waarin zij meer tijd met elkaar doorbrengen en niet alleen in het weekend. Hij voelt echter regelmatig twijfel en angst over zijn keuzes. Hij vraagt zich af of hij iets vreselijks doet wat zijn kinderen hem later zullen verwijten. Ondanks zijn twijfels besluit Nik uiteindelijk dat het gezin niet volledig zelfvoorzienend kan blijven en dat de kinderen ook naar school moeten.
De documentaire laat zien hoe het gezin Payne omgaat met de uitdagingen van een zelfvoorzienend leven en de twijfels die daarbij komen kijken. Het is een verhaal van balanceren tussen idealen en de realiteit, waarbij het welzijn van de kinderen altijd voorop staat. Het roept vragen op over de juiste balans tussen vrijheid en verantwoordelijkheid in de opvoeding. Er zijn steeds meer mensen die streven naar een zelfvoorzienend leven, waarbij ze zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn op het gebied van voedsel, energie en water. Voor sommigen is dit een bewuste keuze om milieuvriendelijker te leven en minder afhankelijk te zijn van externe bronnen, terwijl anderen het zien als een manier om meer verbonden te zijn met de natuur en een eenvoudiger en duurzamer leven te leiden.
Een gezin dat totaal zelfvoorzienend leeft, neemt vaak rigoureuze beslissingen om dit te bereiken. Ze verbouwen hun eigen groenten en fruit, houden dieren voor vlees, melk en eieren, en wekken hun eigen energie op door middel van zonnepanelen of windmolens. Daarnaast proberen ze zoveel mogelijk hun eigen water op te vangen en te zuiveren. Dit vergt veel tijd, energie en toewijding, maar voor veel mensen die deze levensstijl omarmen, is het de moeite waard.
Toch zijn er ook twijfels en zorgen bij gezinnen die totaal zelfvoorzienend leven. Een van de grootste zorgen is vaak de impact op de kinderen. Zijn zij wel gelukkig in deze levensstijl? Missen ze niet de gemakken en luxe van het moderne leven? En krijgen ze wel genoeg sociale contacten en ontwikkelingsmogelijkheden?
Het is een moeilijke balans voor ouders om te vinden. Aan de ene kant willen ze hun kinderen opvoeden in een gezonde en duurzame omgeving, waarin ze leren om zelfvoorzienend te zijn en respect te hebben voor de natuur. Aan de andere kant willen ze ook dat hun kinderen gelukkig zijn en zich kunnen ontwikkelen op sociaal, emotioneel en academisch gebied.
Een van de manieren waarop gezinnen hiermee omgaan, is door de kinderen zelf keuzes te laten maken en ze te betrekken bij het zelfvoorzienende leven. Zo kunnen kinderen meehelpen in de moestuin, de dieren verzorgen en meedenken over duurzame oplossingen voor energie en water. Op deze manier leren ze niet alleen waar hun voedsel vandaan komt en hoe ze zelfvoorzienend kunnen zijn, maar krijgen ze ook een gevoel van verantwoordelijkheid en trots.
Daarnaast is het belangrijk voor gezinnen om een goede balans te vinden tussen zelfvoorzienend leven en deelname aan de samenleving. Dit kan betekenen dat ze deelnemen aan lokale evenementen en activiteiten, contacten onderhouden met buren en vrienden, en de kinderen naar school laten gaan voor sociale en educatieve interactie.
Het is begrijpelijk dat er twijfels en zorgen zijn bij gezinnen die totaal zelfvoorzienend leven, met name als het gaat om de impact op de kinderen. Maar door open communicatie, betrokkenheid en balans te vinden, kunnen gezinnen een gezonde en duurzame levensstijl creëren waarin zowel de ouders als de kinderen gelukkig en vervuld zijn. Het is een uitdaging, maar met de juiste aanpak en instelling is het zeker mogelijk om een totaal zelfvoorzienend gezinsleven te leiden zonder het leven van de kinderen te verpesten.
