De nieuwe wet die vrijwilligers strafbaar maakt voor het helpen van vluchtelingen roept vragen op over barmhartigheid en medemenselijkheid. Tv-maker Joris Linssen heeft hierover een documentaire gemaakt, genaamd ‘Joris en de ongedocumenteerden’. In de documentaire bezoekt hij onder andere het Kerkasiel in Kampen, waar het gezin Babayants uit Oezbekistan verblijft. Dit gezin is na elf jaar wachten uitgeprocedeerd en wordt geholpen door vrijwilligers die nu dus strafbaar zouden worden.
Het programma laat ook zien hoe artsen zich inzetten voor vluchtelingen zonder dak boven hun hoofd. Deze vrijwilligers doen hun werk vanuit hun hart en helpen degenen die het meest kwetsbaar zijn. Het contrast wordt duidelijk gemaakt met mensen die vanaf de bank roepen dat vluchtelingen direct terug moeten naar hun land van herkomst.
Joris Linssen spreekt met verschillende vluchtelingen, waaronder de Syrische Ismaël die bij twee mannen woont. Deze mannen weten dat ze op termijn als crimineel zullen worden gezien, maar blijven zich inzetten. Ook een Russische moslima geeft aan dat Nederland met deze wetgeving steeds meer op Rusland begint te lijken.
De documentaire zet kijkers aan het denken over wat zij vinden van de nieuwe wet en de hulp aan vluchtelingen. Het laat zien dat mensen die zich inzetten voor anderen vanuit hun hart, worden gestraft. Hierdoor wordt barmhartigheid en medemenselijkheid verdacht gemaakt. De vraag blijft dan ook hangen: wat is belangrijker, de wet naleven of je menselijkheid tonen?
