De zaak van Jimmy Kimmel escaleerde vanaf de eerste lauwe reactie op zijn monoloog tot het plotselinge einde van zijn uitzending. Het begon allemaal met een fragment uit zijn monoloog dat online werd gedeeld en conservatieve commentatoren en radiopresentatoren begonnen er aandacht aan te besteden. Zelfs presentatoren van Fox News namen het onder de loep.
De woede bereikte een hoogtepunt toen Brendan Carr, voorzitter van de Federal Communications Committee, impliceerde dat de regelgevende instantie zijn macht kon gebruiken tegen het netwerk dat de uitzending uitzendde. Dit leidde tot een versnelling van online woede die niet spontaan leek te zijn, maar eerder geregisseerd door prominente stemmen in de media en politiek.
De storm van woede liet zien hoe invloedrijke figuren de aandacht van hun publiek kunnen omleiden en algoritmen de woede als een golf kunnen sturen naar specifieke gebruikers en groepen. Voor bijna 24 uur waren internet- en media-reacties beperkt, maar uiteindelijk leidde dit tot een abrupt einde van de uitzending van Jimmy Kimmel.
De zaak van Jimmy Kimmel toont aan hoe een ogenschijnlijk onschuldige monoloog kan escaleren tot een wereldwijde discussie en zelfs het einde van een uitzending kan betekenen. Het laat zien hoe online woede kan worden geregisseerd en versneld door invloedrijke figuren en algoritmen. Het is een voorbeeld van hoe snel situaties kunnen veranderen in de wereld van vandaag en hoe belangrijk het is om bewust te zijn van de impact van onze woorden en daden.
