Saoedi-Arabië heeft recentelijk de olieprijzen laten dalen, wat de oliemarkten heeft overspoeld en de prijzen in vier maanden tijd heeft verlaagd. Dit heeft niet alleen een waardevol geschenk opgeleverd voor de Amerikaanse president Donald Trump, maar heeft ook geleid tot een verhoogde inflatie en verbeterde consumptie in de Verenigde Staten.
Officieel wordt deze strategie van Saoedi-Arabië “marktbeheer” genoemd, maar in werkelijkheid is het koninkrijk verwikkeld in een oorlog om marktaandeel, waarbij het in voorgaande jaren heeft verloren van onder andere Brazilië, Guyana en Amerikaanse producenten van schalieolie. Het doel is om OPEC-leden te disciplineren en geld in te zamelen voor de grote projecten van Vision 2030.
De relatie tussen Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten, met name tussen kroonprins Mohammed bin Salman en president Trump, is van tweezijdig belang. Er is een investeringspakket van $600 miljard getekend in defensie, kunstmatige intelligentie en energie, en er zijn samenwerkingen op het gebied van luxe vastgoed en investeringen in bedrijven zoals Electronic Arts.
De strategie van Saoedi-Arabië om meer olie op de markt te brengen heeft geleid tot ‘dubbele winst’: herstel van marktaandeel en politieke gunst van Trump. Echter, deze strategie brengt ook risico’s met zich mee, zoals een mogelijke daling van de olieprijzen tot $65 per vat en een afname van de olie-inkomsten en totale staatsinkomsten.
Het is te verwachten dat OPEC tijdens de komende vergadering een nieuwe toename van de productie zal goedkeuren. Saoedi-Arabië, dat een groot deel van de wereldproductie via OPEC en het OPEC+-schema controleert, blijft de “prijs” -regelaar. De geleidelijke productiestijgingen zijn bedoeld om de schalie-industrie in de VS niet te schaden, maar wel om de prijzen te beïnvloeden en een boodschap van soevereiniteit naar de markten te sturen.
Al met al heeft Saoedi-Arabië door het verlagen van de olieprijzen niet alleen politieke gunst gewonnen, maar ook zijn marktaandeel hersteld. Echter, de risico’s van deze strategie kunnen op de lange termijn gevolgen hebben voor de economie van het koninkrijk.
