Decennia lang waren de Verenigde Staten de absolute bestemming voor jonge wetenschappers van over de hele wereld. Maar vandaag stort deze afbeelding in. Honderden promovendi en onderzoekers kiezen ervoor om zich niet te vestigen in de VS, zoals The New York Times opmerkt, gefrustreerd door vijandig immigratiebeleid en bezuinigingen in onderzoeksfinanciering. De traditionele stroom van talent is omgekeerd.
Kenmerkend, in de Indiase stad Bangalore, bekend om zijn excellentie in organische en technologiewetenschappen, heeft dit jaar slechts één op de 30 afgestudeerden gewerkt in een Amerikaans laboratorium. De rest is gericht op landen zoals Oostenrijk, Japan en Australië. Sommigen besloten in India te blijven, wat een paar jaar geleden bijna ondenkbaar zou zijn.
De beslissingen van de overheid Trump voor visumbeperking hebben de uitzetting van buitenlandse studenten en vermindering van onderzoeksfondsen de academische gemeenschap geschokt. Alleen in Harvard werden meer dan drie miljard dollar aan subsidies geannuleerd of bevroren. De Universiteit van John Hopkins ontsloeg 2.000 werknemers na het verlies van $ 800 miljoen.
Bezorgdheid is niet beperkt tot het verlies van prestige. Wetenschappers zoals David Hog, een professor in fysiek en wetenschappelijk bewijs aan de Universiteit van New York, benadrukken dat Amerikaans onderzoek gebaseerd is op samenwerking met internationale onderzoekers. Zonder hen worden hele gebieden bedreigd met ineenstorting. “Mijn onderzoek wordt onmogelijk zonder niet-Amerikaanse wetenschappers,” zegt hij.
Europa en Azië nemen het stokje over. Landen zoals Duitsland, Oostenrijk en Frankrijk profiteren van de nieuwe golf van wetenschappelijke migratie. Universiteiten in Europa breiden banen uit voor onderzoekers op hoge niveaus die de VS verlaten. In Oostenrijk zijn veel afgestudeerden in Bangalore nu in de grond.
De uitgang van de talenten heeft cruciaal van invloed op het “hart” van de Amerikaanse innovatie. Zoals professor Vim Limas opmerkt, is de kloof die de VS heeft achtergelaten op gebieden zoals medicijnen en klimaatonderzoek moeilijk om andere landen in te vullen. “De afwezigheid van de VS van internationale samenwerking brengt wereldwijde implicaties met zich mee,” waarschuwt hij.
In 1945 verklaarde het manifest “Wetenschap, de niet-afgescheiden grens” dat de VS meer zal winnen dan de uitwisseling van kennis en de ontvangst van buitenlandse wetenschappers, in plaats van isolatie. Tegenwoordig wordt deze erfenis verlaten. Het “welkom” werd omgezet in een barrière. En voor veel jonge wetenschappers ging de Amerikaanse droom gewoon uit.
Een jonge India-onderzoeker, die haar proefschrift in kanker voltooit, vat het klimaat samen: “We hebben altijd de Amerikaanse wetenschap bewonderd. Het is triest om de held van het podium te zien dalen.” De VS dreigt niet alleen de slimste geesten te verliezen, maar ook het respect dat ze al tientallen jaren hebben opgebouwd.
