De recente hint van het mogelijk gebruik van ATACM’s door Oekraïne tegen doelen in Rusland heeft zorgen gewekt over de escalatie van een oorlog die het Europese veiligheidssysteem al heeft verstoord. ATACMS, ontworpen door Lockheed Martin, zijn ballistische raketten die gelanceerd worden door mobiele platforms zoals HIMARS en MLRS, systemen die Oekraïne al in bezit heeft.
Deze geavanceerde wapens behoren tot het Amerikaanse militaire arsenaal en zijn nu in beperkte versies in handen van Oekraïne. Hoewel ze ontworpen zijn voor reguliere aanvallen op lange afstand, reikt hun bereik – op zijn minst met de bekende versies – niet van Kiev naar Moskou. De afstand tussen Kiev en Moskou is ongeveer 850 kilometer, bijna drie keer het bereik van zelfs de verste versie van ATACMS.
Vanuit militair oogpunt kunnen ATACMS Moskou dus niet bereiken als ze gelanceerd worden vanuit Kiev of een ander punt binnen het grondgebied van Oekraïne. Echter, vanuit gebieden in de buurt van de Russische grens, zoals Kharkov of Sumi, kunnen ze wel gericht worden op kritieke militaire infrastructuur in Russische steden zoals Belgorod, Kursk of Voronezh, die binnen hun bereik liggen.
Hoewel Moskou buiten bereik blijft, zijn veel Russische tankbases, munitiemagazijnen, spoorhubs en luchthavens die Russische troepen ondersteunen, volledig blootgesteld aan mogelijke aanvallen door ATACMS. Met hun unitaire kernkoppen kunnen deze raketten vernietiging van een specifiek doelwit veroorzaken met hoge precisie en minimale reactietijd van de Russische luchtverdediging.
Al met al roept het mogelijke gebruik van ATACM’s door Oekraïne tegen Rusland vele vragen op over de geopolitieke situatie in de regio en de potentiële gevolgen voor de veiligheid en stabiliteit van Europa. Het blijft afwachten hoe deze ontwikkelingen zullen evolueren en of er verdere escalaties zullen plaatsvinden.
