Een groot corruptieschandaal heeft Milaan getroffen, waarbij wolkenkrabbers werden gebouwd zonder de vereiste bouwvergunningen. Dit schandaal, vergelijkbaar met het ‘Schone Handen’-schandaal uit de jaren negentig, heeft de stad in opspraak gebracht. Verschillende wolkenkrabbers werden gebouwd door eenvoudige verantwoorde verklaringen in te dienen in plaats van de vereiste vergunningen te verkrijgen.
Het schandaal kwam aan het licht toen een groep bewoners protesteerde tegen de bouw van een zeven verdiepingen tellend appartementengebouw op een smalle binnenplaats. Dit leidde tot een gerechtelijk onderzoek waarbij bleek dat de bouwprojecten werden goedgekeurd door een gemeentelijk comité dat verantwoordelijk was voor het milieu, zonder de nodige diepgaande verificaties en infrastructuurvoorzieningen.
Het gemeentelijke comité bleek banden te hebben met architecten die gelieerd waren aan grote bouwbedrijven in de stad. Dit leidde tot beschuldigingen van “systemische corruptie” en het dienen van de particuliere belangen van een kleine groep mensen. Zelfs de burgemeester van Milaan werd beschuldigd van betrokkenheid bij het schandaal, waarbij hij zakenmensen zou hebben gesteund die hun privébelangen via de gemeente promootte.
Het corruptieschandaal heeft ook invloed gehad op plannen voor de bouw van het nieuwe stadion “San Siro”. Personen met grote invloed binnen het corruptiesysteem zouden hebben geprobeerd projecten met hoge waarde in de omgeving veilig te stellen. Dit heeft ertoe geleid dat burgers die hadden geïnvesteerd in woningen in de wolkenkrabbers, zonder dak boven hun hoofd zijn komen te zitten.
Al met al heeft het schandaal Milaan in een slecht daglicht gesteld, waarbij winst boven alles leek te gaan. Politici en zakenmensen kozen ervoor om alles op te offeren op het altaar van winst, met als gevolg dat de stad haar ziel leek te verliezen. Het onderzoek naar het corruptieschandaal is nog gaande en heeft de stad in zijn greep gehouden.