De inwoners van Gaza worden geconfronteerd met een angstaanjagende realiteit van honger en dood. Met de officiële erkenning van hongersnood door internationale experts en humanitaire organisaties, zijn de bewoners van de Gazastrook getuige van een tragedie die zich voor hun ogen afspeelt. Ouders zien hun kinderen langzaam wegkwijnen, met sommigen die nog maar huid en botten over hebben.
Een vader, genaamd Moskee Mok, deelt zijn hartverscheurende verhaal van hoe zijn kinderen bijna de helft van hun gewicht hebben verloren. Zijn vijfjarige dochter weegt nu slechts 11 pond en zijn zoon Mohammad is nog erger eraan toe. Het dagelijkse gevecht om wat voedsel te vinden voor zijn gezin laat hem regelmatig duizelig en zwak voelen.
De International Food Security Assessment Committee heeft gewaarschuwd dat de ergste vorm van hongersnood momenteel plaatsvindt in de Gazastrook. Met het aantal doden dat al de 60.000 heeft overschreden, is de situatie kritiek. Voedsel is schaars en toegang tot humanitaire hulp is beperkt en gevaarlijk.
Families zoals die van Mugari verplaatsen zich herhaaldelijk om veiligheid te zoeken, maar de honger blijft overal aanwezig. Voedselverdelingspunten werken slechts enkele minuten per dag, wat leidt tot chaotische en gevaarlijke scènes waar mensen vechten voor een beetje eten. De wanhoop en angst zijn overal voelbaar.
De bewoners van Gaza voelen zich vergeten door de mensheid. Een vader genaamd Abu al-Abend beschrijft de pijn van het zien van zijn kinderen lijden aan ondervoeding. Hij smeekt om hulp, maar weet niet waar hij die moet vinden. Zelfs internationale diplomatieke beloften bieden weinig hoop voor de toekomst.
De roep om hulp en redding is luid en duidelijk. De mensen in Gaza voelen zich verlaten en vergeten. De wereld wordt opgeroepen om actie te ondernemen en deze humanitaire crisis aan te pakken. De kreet van angst van de ouders in Gaza is hartverscheurend: “We zijn te laat, onze kinderen zijn alleen huid en botten. Red ons van deze tragedie.”
