De recente overeenkomst tussen Israël en Hamas, die op 9 oktober werd ondertekend, heeft veel mensen hoop gegeven op een historische doorbraak. Echter, in de praktijk lijkt het meer op een fragiele wapenstilstand dan op een duurzame vreedzame oplossing. Het is een tijdelijke pauze om te overleven, niet om te verzoenen.
De terugkeer van twintig gijzelaars die twee jaar lang vastzaten in tunnels, zowel in de Gazastrook als op de Westelijke Jordaanoever, heeft de aanwezigheid van Hamas versterkt. Echter, de situatie in Gaza blijft zeer fragiel en onzeker. De overeenkomst voorziet in een staakt-het-vuren en gedeeltelijke terugtrekking van Israëlische troepen, maar laat belangrijke vragen onbeantwoord.
Gaza is veranderd in een krater na de recente oorlog. Meer dan 90% van de gebouwen is beschadigd of verwoest, ziekenhuizen draaien op generatoren en bijna 1,8 miljoen mensen zijn ontheemd. Het echte probleem is echter de institutionele vernietiging. Lokale overheden zijn failliet gegaan en er is een gevaarlijke machtsstrijd tussen verschillende facties en familienetwerken.
In de ruïnes van Gaza woeden gevechten die niet in de internationale media worden belicht. Diverse groepen strijden om macht en controle, met tientallen doden tot gevolg. Hamas probeert zijn heerschappij te handhaven door middel van geweld en onderdrukking, in een poging om zijn legitimiteit te behouden.
Hoewel Hamas militair verzwakt is, blijft het een diepgewortelde ideologische en sociale organisatie. Het zal moeten veranderen naar een meer administratief model om de macht te behouden. Echter, zonder externe steun en financiële middelen zal dit een uitdaging zijn.
Gaza is nu een chaotische arena waar verschillende facties en groepen proberen om controle te krijgen. De internationale inspanningen voor wederopbouw en stabiliteit worden bemoeilijkt door de lokale machtsstrijd en wetteloosheid. Een sterk lokaal bestuur is essentieel voor duurzame wederopbouw en stabiliteit in de regio.
