De tardigrade, ook wel bekend als de “waterteddybeer”, wordt beschouwd als de meest duurzame vorm van leven op aarde. Deze microscopisch kleine dieren, die slechts één millimeter lang zijn, kunnen extreme omstandigheden doorstaan die fataal zouden zijn voor de mensheid. Ze zijn zelfs in staat om te overleven in de ruimte, zoals bleek uit een incident waarbij sommige tardigrades terugkeerden naar de aarde en gezonde nakomelingen kregen.
Het geheim van de duurzaamheid van tardigrades ligt in hun vermogen om in een staat van schorsing te komen wanneer hun lichaam uitgedroogd is. In deze toestand kunnen ze tientallen jaren overleven en weer tot leven komen zodra ze water vinden. Dit fenomeen is al waargenomen sinds de jaren 1920 en heeft wetenschappers verbaasd met zijn veerkracht.
Onderzoekers hebben ook ontdekt dat tardigrades speciale eiwitten produceren, zoals de TDP’s (tardigrade-specialistische intrinsiek wanordelijke eiwitten), die hen helpen om te overleven in extreme omstandigheden. Deze eiwitten vormen een “net” in de cel en beschermen gevoelige moleculen, zelfs zonder water. Dit heeft geleid tot interessante toepassingen, zoals het beschermen van kankerpatiënten tijdens radiotherapie en het behoud van vaccins en medicijnen bij kamertemperatuur.
NASA bestudeert tardigrades ook voor mogelijke toepassingen in de ruimtevaart, zoals het opslaan van voedsel en medicijnen tijdens lange ruimtereizen. Ondanks hun verbazingwekkende duurzaamheid zijn tardigrades niet volledig onkwetsbaar en sommige soorten kunnen niet overleven bij temperaturen boven 37 graden Celsius.
Al met al tonen tardigrades aan dat de natuur nog steeds geheimen bevat die onze verbeelding te boven gaan. Hun studie kan leiden tot nieuwe ontdekkingen die levens kunnen redden en ons helpen om te overleven in de meest extreme omstandigheden, zowel op aarde als daarbuiten.
