In Kiev, de hoofdstad van Oekraïne, wordt een bijzondere vorm van herstel toegepast voor de militaire gemeenschap die betrokken is geweest bij gevechten met Russische troepen of gevangen is genomen. Baklessen worden gegeven aan soldaten die gewond zijn geraakt in de oorlog, met als doel hen te helpen de wonde van de oorlog te vergeten. Een bakkerij genaamd Marchuk Bread, opgericht door Vlad Marcouk en zijn vrouw Julia, biedt soldaten de mogelijkheid om brood te kneden en koekjes te maken, onder begeleiding van een psycholoog.
De impact van deze baklessen op de soldaten is opmerkelijk. Veel van hen hebben ernstige verwondingen opgelopen of lijden aan posttraumatische stress. Maar tijdens de lessen zien ze hoe ze beginnen te ontspannen, te praten en zelfs te lachen. Het bakken van brood geeft hen een gevoel van voldoening en troost, en sommigen zijn zelfs geschokt als ze het eindresultaat zien.
Olexandr Pereverzev, oprichter van een geestelijk herstelcentrum, benadrukt het belang van dit soort hulp voor zowel mentale als fysieke revalidatie. Hij merkte op dat veel gewonde soldaten geen idee hadden hoe ze hun leven na de oorlog moesten oppakken. Samen met Marcouk besloten ze om therapeutische bakkerijcursussen aan te bieden als een manier om soldaten te helpen hun weg te vinden.
De bakkerij werkt samen met ziekenhuizen en andere organisaties die geïnteresseerd zijn in het initiatief. Echter, de ruimte en financiering van de bakkerij zijn beperkt en kunnen niet alle veteranen accommoderen. In een ander deel van Oekraïne, in de stad Mikolaif, opereert een non-profitorganisatie genaamd Bake for Ukraine een mobiele bakkerij die is uitgerust met alle benodigde apparatuur om brood te bakken.
Het bakken van brood heeft een speciale betekenis in de Oekraïense cultuur en het delen van zelfgebakken brood brengt troost en verbondenheid. Door soldaten de vaardigheid van broodbakken te leren, hopen deze initiatieven niet alleen te helpen bij het fysieke herstel, maar ook bij het herstellen van de geestelijke gezondheid van degenen die betrokken waren bij de oorlog. Het is een creatieve en doeltreffende manier om de wonde van de oorlog te helen en een gevoel van gemeenschap en hoop te creëren voor de toekomst.
