Alexander Lukashenko heeft opnieuw de verkiezingen gewonnen in Wit-Rusland en werd gekroond tot “keizer” van het land. Hij regeert al meer dan 30 jaar met harde hand en wordt vaak bestempeld als de laatste dictator van Europa. De verkiezingen waren niet eerlijk, aangezien zijn tegenstanders in feite zijn bondgenoten waren en het verkiezingsproces zelf werd bekritiseerd vanwege gebrek aan transparantie.
Na de verkiezingen verklaarde Lukashenko dat de Wit-Russen geen “show” nodig hebben en dat verkiezingen serieus moeten worden genomen. Hij verwees naar de massaprotesten van 2020 die bijna tot zijn val leidden. Sindsdien heeft de repressie tegen dissidenten en oppositieleiders voortgeduurd, met veel mensen die gevangen zitten of het land zijn ontvlucht.
Gevraagd naar de gevangenisstraf van zijn tegenstanders, zei Lukashenko dat ze hun lot hadden gekozen. Hij verdedigde zijn beslissing om dissidenten op te sluiten en benadrukte dat hij geen toegevingen zal doen aan het Westen. Hij weigerde ook te zeggen of dit zijn laatste termijn als president zou zijn, en benadrukte dat hij niet van plan is om op te geven.
In een opmerkelijke uitspraak verwees Lukashenko naar de Oekraïense oorlog en zei dat hij geen spijt heeft van de rol die Wit-Rusland heeft gespeeld in het conflict. Hij noemde Poetin zelfs zijn “oudere broer” en lijkt vastberaden om zijn banden met Rusland te versterken.
Al met al blijft Wit-Rusland onder het bewind van Lukashenko een land waar de politieke repressie en het gebrek aan democratie blijven voortduren. Het is duidelijk dat de toekomst van het land nog steeds onzeker is onder zijn heerschappij.
