Prostaatkanker wordt verwacht de enige grote kanker te blijven zonder nationale screening
Prostaatkanker is een veelvoorkomende vorm van kanker bij mannen, maar tot op heden is er geen nationaal screeningsprogramma voor deze ziekte. Dit staat in schril contrast met andere vormen van kanker, zoals borst- en darmkanker, waarvoor wel nationale screeningsprogramma’s bestaan. De redenen voor het ontbreken van een nationaal screeningsprogramma voor prostaatkanker zijn complex en omvatten onder meer de beperkte effectiviteit van de bestaande screeningsmethoden, de kosten van het implementeren van een dergelijk programma en de potentiële negatieve impact op de kwaliteit van leven van mannen die vals positief testen.
Een van de belangrijkste redenen waarom prostaatkanker naar verwachting de enige grote kanker zal blijven zonder nationale screening, is het gebrek aan een betrouwbare screeningsmethode. De huidige tests, zoals de PSA-test, hebben een lage specificiteit, wat betekent dat ze vaak leiden tot vals positieve resultaten. Dit kan leiden tot onnodige biopsieën en behandelingen, met alle mogelijke bijwerkingen van dien.
Daarnaast spelen ook de kosten een rol bij de beslissing om geen nationaal screeningsprogramma voor prostaatkanker op te zetten. Het uitvoeren van screenings bij de gehele mannelijke bevolking zou aanzienlijke financiële middelen vergen, die mogelijk ten koste gaan van andere gezondheidsprogramma’s. Bovendien zouden de kosten van vervolgtests en behandelingen voor mannen die positief testen ook aanzienlijk kunnen zijn, wat de haalbaarheid van een nationaal screeningsprogramma verder bemoeilijkt.
Een ander belangrijk aspect dat meespeelt bij de beslissing om prostaatkanker niet op te nemen in nationale screeningsprogramma’s, is de potentiële impact op de kwaliteit van leven van mannen die vals positief testen. De angst, stress en onzekerheid die gepaard gaan met een vals positieve diagnose kunnen aanzienlijke psychologische en emotionele gevolgen hebben. Daarnaast kunnen onnodige behandelingen ook fysieke bijwerkingen veroorzaken, zoals incontinentie en erectiestoornissen.
Al met al zijn er verschillende redenen waarom prostaatkanker naar verwachting de enige grote kanker zal blijven zonder nationale screening. De beperkte effectiviteit van de huidige screeningsmethoden, de hoge kosten van het implementeren van een screeningsprogramma en de potentiële negatieve impact op de kwaliteit van leven van mannen die vals positief testen, zijn allemaal factoren die meespelen in deze beslissing. Hoewel er nog steeds veel onderzoek wordt gedaan naar betere screeningsmethoden voor prostaatkanker, is het voorlopig onwaarschijnlijk dat er op korte termijn een nationaal screeningsprogramma voor deze ziekte zal worden geïntroduceerd.
