Het bedrijf Baykar, bekend om de bouw van Turkse onbemande vliegtuigen en eigendom van de bruidegom van Tayyip Erdogan, heeft de primeur om als eerste Turkse defensie-industrie een Europese btw-vergunning te verkrijgen. Deze stap gaat verder dan symboliek: Baykar vestigt juridische entiteiten in Europa en introduceert zijn producten met een Europees keurmerk, waardoor het obstakels, douane- bureaucratie en politieke gevoeligheden overwint. Op deze manier overschrijden Turkse technologieën niet alleen grenzen met export, maar ook als “binnenlandse” Europese producten.
Baykar heeft strategische partnerschappen gesloten met Italië en Groot-Brittannië, wat nieuwe mogelijkheden opent voor Turkse knowhow op het gebied van luchtvaart, elektronica en militaire export. De contacten van het bedrijf strekken zich uit tot de ontwikkeling van gemeenschappelijke technologieën en investeringen in infrastructuur- en onderzoeksprogramma’s.
Deze “invasie” gebeurt met de markt als stempel. Turken verwachten niet langer politieke goedkeuringen of staatscontracten, maar bewegen op het gebied van ondernemerschap, bedrijfssynergieën en internationale netwerken.
Het commerciële expansionisme van Baykar is gericht op de euro. De belangrijkste motivatie hiervoor is het Europese geld. Uitrustingsprogramma’s, Europese competities en projecten van EU-lidstaten bieden enorme financieringsmogelijkheden. Door zich als Europees bedrijf te registreren, kan Baykar in aanmerking komen voor subsidies, deelname aan wedstrijden en partnerschappen met Europese bedrijven.
Het gaat hier om methodische penetratie die de EU vaak onvoorbereid en zonder een duidelijke strategie aantreft. Hoewel sommige landen Turkije als een noodzakelijke partner zien, maken anderen zich zorgen over de politieke aspecten van deze verspreiding.
