De ontmoeting tussen Donald Trump en Vladimir Poetin in Alaska op 15 augustus duurde minder dan drie en een half uur en leverde geen concrete resultaten op. Ondanks het gebrek aan vooruitgang, werd de ontmoeting door Oekraïne en hun Europese bondgenoten met een zekere opluchting ontvangen, aangezien de grootste zorg van hen was dat Trump concessies zou doen aan Poetin ten koste van hun territoriale integriteit.
Trump vertrok voortijdig en gaf aan niet tevreden te zijn met het resultaat. Hij legde de verantwoordelijkheid voor het bereiken van een staakt-het-vuren bij de Oekraïense president Zelenski. Poetin bleef vaag over de te volgen weg naar vrede in Oekraïne. Ondanks de mislukking van de ontmoeting, sprak Trump over de noodzaak van een uitgebreide vredesovereenkomst.
De warme woorden van Trump jegens Poetin deden in Kiev de bezorgdheid toenemen. Het gebrek aan substantiële resultaten van de ontmoeting deed denken aan eerdere ontmoetingen van Trump met wereldleiders, gekenmerkt door show en weinig inhoud. Deskundigen waarschuwden voor het morele risico van het legitimeren van een oorlogsmisdadiger.
Poetin slaagde erin zijn internationale isolement te doorbreken en verscheen als een gelijke van Trump tijdens de ontmoeting. De Russische president verliet Alaska zonder concessies te doen en wist de discussie over nieuwe sancties op te schorten. Hoewel er geen concrete resultaten werden behaald, versterkte Poetin zijn internationale imago en werd tijdelijk gezien als een vredesduif.
Al met al beschouwt de New York Times de ontmoeting als een diplomatieke overwinning voor Poetin, aangezien hij zonder concessies te doen tijd kocht, zijn internationale imago herstelde en tijdelijk als vredesman werd gezien. Het blijft echter onduidelijk of deze positie stand zal houden. De ontmoeting werd gekenmerkt door symboliek en show, maar miste substantiële resultaten.
